Sen mavi bir meleksin aşkım...
Masmavi gökyüzünden yere indin
Gece karanlığındaki dolunay idi ela gözlerin
Usulca kalbime girdin...
Ciğerlerimi yırtarcasına haykırdığım
Ama yalnızca benim duyabildiğim
Boğuk bir çığlık olmaktan öteye gidemedi sesim…
Kimilerinin yüreğinde fırtınalar koparsa da
Benliğimde durgun bir deniz idi yaralı kalbim
Gün olmuyor ki bir kere bile aklıma gelmediğin..
Bir an bile yok ki seni özlemediğim..
Yok ki bir gece bile seni düşlemediğim..
Kendi adına bir kimlik çıkart bana aşkım
O Ela Gözlerine hasretle bakarken
Sabah sabah sarhoşum yine mavim..
yok yok içtiğimden değil aşkım
her baktığımda beni alev alev yakan
yakamoz ışıltıları içindeki o Ela Gözlerin geldi aklıma o kadar..
Kırmızı, ateşli bir yakamoz
Mavi ise coşkulu bir deniz idi...
Yakamozlar saçlarından dökülür
Sonsuz Mavi sevdası ise teninde idi...
Sana bir sır da ben vereyim mi,
Onu hiç unutamayacaksın...
O mu?
O bazen pişman olacak,
Doğduğum yer “ Şehr – i Üsküdar ”
Çamlıca başında tacın erguvanlar ziynetin
Tarih seninle övünür ölçülemez kıymetin Üsküdar
Katibim faytona binmiş geziniyor mazimde
Attım valize bir kaç kırgınlık,
Bir iki vefasızlık,
Bir kaç acı söz, benim hatırladıklarım...
ve
Bir kaç iyi söz, senin unuttukların...
Bugün de akşam oldu…
Umutlar ufkuna varmadan
Hava karardı
Derdin var mı diye sormadı bile...
Ömrümden bir yaprak daha düştü
Oltaya takılan bir balık misali
Çırpınıyoruz hayatın anlamsız münakaşalarında...
Güzel hayaller ile çıktık çakıl taşlı hayat yollarına
Çoğu zamansa kaybettiklerimizle yetinmek zorunda kaldık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!