Elma dersem çık
Armut dersem çıkma
Ama sen elma desem’de çıkma
Üşürsün kaybolursun buralarda
Hep içimde kal sakın kalbimden çıkma
Aklımın kalabalık yerlerinde
Sen okumadan biraz önce yazdım bu satırları,
Sana söylemeden biraz önce başladım sevmeye seni.
Sen gelmeden biraz önce düşünmeye başladım yarınları,
Seni gördükten biraz önce terk ettim içimdeki beni.
Ne gelirse senden gelsin
Gidecek cansa bizden gitsin
Ama o da candan gitsin
Can bir yol bulup sana aksın
Sözün kısası
Sana bir şey olmasın
Sen…
Ne yazılabilirdi sen diye başlayan bir cümlenin sonuna
Ve sen diye biten bir cümlenin başına
İçinde sen olan hiçbir satır senin kadar güzel durmuyor sayfada
Her şey yazıldı zaten senli şiirlere
Yıllar önceydi neden, nasıl oldu anlamadan
Ruhumu hapsettin gönlüne
Yıllarca kaldım geceyi gündüzü bilmeden
Kapkaranlık bir gönülde
Yıllandım yaşlandım dermanım kalmadı
Artık gömüyorum ruhumu içine
Aklımda bir şey var düşündüğüm
Dilimin ucuna düşse
Kâğıda kaleme dökülecek
Dilime düşse yüreğine değecek
Aklımda bir şey var söylemediğim
Sana bir enkaz bıraktığım için kusura bakma,
Talan oldu yüreğim eski sevdalarda.
Her gelen bir şeyler yazdı…
Gözümün önündeki düş duvarına.
Bir benden öncesi vardı hayatımın,
Birde senden sonrası…
Gözden çok uzaklarda,
Evsiz barksız yerlerden,
Acemi satırlar yazdım sana.
Bilmiyorum kim’i ararken
Kimsesiz kaldım,
Bilmem kimler yüzünden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!