Düşüyorum kendimden uzağa
Elimdeki pamuk şekerim ıslanmış
Ağlıyorum annem yok yanımda
Sakine'm yanımda...
İlk defa bir söze inanıyorum
Ne o be bu üzüntünün sebebi?
Ne kadar böyle sürdüreceksin yasımı.....
Ben yokum anla artık!
Güzel kadınsın vesselam ama nereye kadar...
Nereye kadar sana dayanırlar böyle?
Halbuki gülücekler saçsan etrafına
Ayrı yollardaydık aslında
Senin yokluğunda ben ölümü kokladım buram buram...
Karanlığa açılan bir cennet perdesindeyim,
yarın var mı yok mu bilmyorum
Uyuşturucu bütüm bedenime yayılıyor.
Sevdiğim kadın yanımda
Fakat o haLa benim onun yanında olduğumun
Farkında değiL
Ben ona negatifliklerden uzak
Pozitifliklere eçık, Hasretlere uzak
Bir dünya kurmaya çalışırken
Ve bu sefer her şey yolunda
Geçmişin karanlığından korkmuyoruz
Onlar ve olanlar
Yaptıkları bize zarar veremez
Birbirimize hiç bu kadar yaklaşmadık
Sen olmazsan olmaz be kadınım,
Kim elleyecek yüreğimi
Kim saracak saçlarımı
Ben kimin göz bebeğinde ay ışığını görcem
Kimin Saçlarından dünyaya bakıcam
Gözlerinin ışığını bana
Ver.
Çünkü ben o ışıkla yaşamımı sağlayan
Bir papatya Gölgesiyim.....
Tuvaletten çıkarken görmüştü
Saadet'i ilk defa...
Saçlarını bir o yana bir bu yana sallıyordu,
İlk görüşte kalbi atmıştı ona
Kan bir başka hızlı gidiyordu tüm hücrelerine
Tanıştırdılar onları...
Ben acılar kervanında bir yolcuyken
Sen büyük saraylarda aşkını
Açık arttırmaya çıkarmışsın
Senin yokluğuna alışmış bu beden
Kime anlatsın acılarını
Kime anlatsın yokluğunu
Beni biraz dışlamana ihtiyacım var
Biraz okşamana, bağırmana
Yatağına uzanıp uyumaya
Koklanmaya ihtiyacım var...
Soluksuz bedenlerde koklanmaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!