Şiirler ve müzikle geçen 20 yıl ve ardından meyvelerini veren gönül ağacı...İşte her bir şiir bu ağacın meyvesidir...
Hüzün değmesin yüreğine,
Kendini iyi hissettiren şeyleri yap,
Çiçeklerle konuş mesela,
Dertleş onlarla,
Renklerinin sebebini öğren,
Özgürce dağılmalarını sorgula kırlarda,
Bugün en sevdiğin yerdeyim,
Hani şu İstanbul'u iç çekerek seyrettiğin,
Yollarında kaybolup anılar biriktirdiğin,
Sessizlik seni çağırıyor yine,
Gelir misin bilmiyorum ama,
Sen bilirsin...
Sen bir rüzgarsın ey sevgilim,
Hangi yönden esersin bilmem ki,
Hangi yana baksam sen seslenirsin,
Gökyüzü sensin, bulutlar aşığın,
Yıldızlar gözlerin,
Gökkuşağı ruhun gibi,
Ah benim yüreğime yenilişlerim!
Ruhuma aldanışlarım,
Hiç bir savaştan galip gelemeyişlerim,
Kararlar alıp, sözler verip tutamayışlarım,
Herkesin duyguları var zannedişlerim...
Ah benim bu dünyada kalan hesaplarım!
Ben en çok sana anlattım umutlarımı,
Sana tutundum hep düşerken,
Ne kadar mutluydum konuşurken,
Yıldız Parkında bir bahar sabahıydı hani,
Gözlerimizi birbirimize açtığımızda...
Sonra bakındık etrafa,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!