Bir beklentim yok senden hayat
Toprak çekiyor canım , belli orada rahat
Şimdi gireceğim iki metrelik tahta
Oturacağım en görkemli taht
Sona ulaşıyor attığım her adım
Çekme gönül gözümden ışığını
Bırakma ne olur , bırakma beni
Viran eyleyip yıkma aşığını
Bırakma ne olur , bırakma beni
Yalnızlığımı sarıp barışmayı
Çık da gel sevgili , bu şehir seni özlemiş
Bak kapkara bulutların suratı
Yaş döker ıslatır her geceyi
Henüz kokunu duymamış sokaklar
Çiğnemediğin kaldırımlar var
Kırgın, gölgesinde oturmadığın ağaçlar
Mihrabımdır mehtabı andıran o yüzün
Güzelliğin tarifsiz , tasviri imkansız
Sensizliğin adıdır takvimlerde hüzün
Çıkıp da gelsen bir gün , bir gece apansız
İlhamınla düşer sözcüklerim kağıda
Ne bir umuda gücüm ne aşka zamanım
Kalmadı o neşem , o eski heyecanım
Güz düştü yüreğime , tez çattı hazanım
Şimdi viran bir şehir , yıkılmış bir han'ım
Sonu gelmeyen kavgalardan , yorulmuşum
Gelmek şu cihana büyük gafletmiş
Bu kadar gördüğüm yeter Azrail
Şu dünyanın her hali bir nefretmiş
Bul da huzuru , al getir Azrail
Sakın erken deme geç bile oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!