Alparslan Gümüş Şiiri - Cemal Yavuz

Parlardı. Parlardı.
Malazgirt’te Alparslan,
Ankara’da Gümüş parlardı.
Olmasaydı o kahraman,
Anavatanda düş parlardı.

Aslandı. Aslandı.
Gazi Eğitim Enstitüsünde,
Ülküsü uğruna şehit Alparslan’dı.
Bozkurt armasını taşırken göğsünde,
Ülkücülerin gönlüne yaslandı.

Değildi, değildi.
Kızıl tehlike karşısında,
O, nemelazımcı değildi.
Alnının ortasında,
Dururken kızıl kursun,
Onu vuran Türk değildi.

İsterdi, isterdi.
Önkuzu’nun bıraktığı bayrağı,
Hedefine dikmek isterdi.
Turan ülkesindeki her toprağı,
Bir kerecik olsun öpmek isterdi.

Ankara/1975