Akmı karamı zamanı gelir bir gün anlarsın
Zehir katmışsın aşına farkındamısın
Ah babam ah der bir gün pişman olursun
Akmı karamı zamanı gelir bir gün anlarsın
Her sabah işe giderken aç kulaklarını
Bunalıma girdim dostlar el uzat bana
Uzaktan uzağa el sallayıp göz etme bana
Mahşer gününde yapışırım yakana
Bunalımdayım kardeş dedimya sana
Maddi manevi muhtacım sana
Ben Anadolu çocuğuyum
Gelenek göreneklerimi bilirim
Ekmeğimi taştan çıkartırım
Ben Anadolu çocuğuyum
Ben güler yüzlü sıcak kanlıyım
Acımasız olma evlat bir gün ağlarsın
Yaşlanırsın bunu niçin yaptım dersin
Anne babaya isyan edersin
Cansız hayalime bakar bakar ağlarsın
Gençliğinde etrafı toz pembe görürsün
Eyvana gel eyvan serindir
Anam aş bişirmiş yaram derindir
Bu günler neden yüzün serindir
Anam aş bişirmiş eyvana gel eyvana
Ah anadolum eyvanım benim
Hayal etme beni
Al resmim sende kalsın
Bakar bakar ağlarsın
Al resmim sende kalsın
Hayal kurdukça eskiyi hatırlarım
Yetim dediler sokağa attılar
Başımı bile sıvazlamadılar
Aç günlerimde bağırdılar çağırdılar
Ağladım azarladılar beni
Yetim kaldım yüzüm gülmedi
NE ACIMAZSIZSIN ZAMAN, ÖMÜR TÜKETTİN
ZAMAN ÖYLE GEÇTİKİ, HİÇ ANLAYAMADIM
GÜCÜMÜ KAYBETTİM, EŞTEN DOSTTAN OLDUM
İNİŞLİ ÇIKIŞLI, YOLLARIN ÇOKTUR SENİN
MERHAMETİN YOKTUR ÇOK ACIMASIZSIN
Ufkumu daralttın çevreyi görmez oldum
El alemi kınarken kendimde buldum
Büyüttüm besledim yabancı oldum
Hayatı zehir ettin sanada zıkkım olsun
Yoruldum sana dil dökmekten
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!