Aşkım dönmüş nare...
Yandım tükendim biçare...
Dünyam küçüldü gayb oldum o yare...
Nur indi toprak olan gönüle...
Der Aşık fedai pervane oldu o yare...
Miracı ateşmiş pervaneye biçare.
Öyle bir yaşa demişler,
Yaşamış Alperenler.
Tükenmeden Alpler,
Tükenmeden deyişler,
Tükenmeden Türkmenler...
Alplerden Toroslara...
Baba ruhtur anne toprak
Ondan düştü tüm ataların gizemi
Herkes bir İsadır ruhullah âşk üzere...
Ne güzeldir aşk ile yaşamak...
Herkes değil mi o duygunun esiri...
Yaşam da ölümde aşkın eseri...
Bendenim kabirdir...
Her nefeste ölmededir...
Bil ki şu alem bir nefestir.
Gel derviş dinle beni
Kervan yürüyor kalma beri...
Bir nefes bir can...
Beratımı bugün aldım,
Asılmayı kendim istedim.
İdam cezası kalktı dediler,
Ne kolay söylediler.
Beterin beteri vardır...
Hıyanetle kandırdılar,
Bir ses duydum
Oyle bir ses ki duymayan kalmadı
Ayrılık dolu keder dolu elem dolu...
Şarap gözlerim şahittir buna...
Oyle bir ses ki acı dolu muhabbet dolu sanki bir davet...
Uzun bıcâktan keskin bir yola baş koymuştum...
Bize meczup diyenler...
Bilemezler cihan bizim katremiz...
Ey sofu anla bizi,
Mevlaya çekilmişiz...
Kışın musallada yatarım...
Üşümem aşkın odundan.
Saplandı bağrıma zulümlerin
Yalmanı...
Saplantı oldu bende...
Şahı gülistanlık
Bostanı.
Bize bostanın delisi dediler;
Cennette gibiyim...
Gibi yok dedi...
Nasıl olur efendi...
Fedai henüz ölmedi,
Ölmüş dirilmiş adamsın...
Öyle söyledi efendi...
Düştüm bir sonbahar,
Bir çınarın dalından...
Yeşil yeşil toprağa,
O koca çınardan...
Artık rüzgârda salınırım,
Toza toprağa karışırım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!