“Ol! ”diye kükreyip,oldurdu bazunu,
Boğum,boğum…Mayası katı topraktan…
Görmezmi mert,cabbar kulunu,
Titremeden dört nala geçer sırattan…
Fayda etmez kurganın,mal,mülk,dolusu,
Yer yarılsa inmezsin kanatlı attan…
Cümlemiz bilir,uçmağa konduğunu,
Uğrular tanır,sırtındaki pusattan…
Telef olur aygırın kırı,dorusu,
Allah razı gelir bir kınalı koçtan…
“Hak uğruna vuruş! ” diye yoğurduğunu,
Öksüz ve garip komaz,izler semâdan…
Halûk Şan DİKMEN
Haluk Şan DikmenKayıt Tarihi : 2.6.2010 11:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygu,düşünce,bilgi:İslam öncesi Türklerde Alp’in manevî ödülü uçmağa,yani cennete vardıktan sonra Tanrı katında saygı görmektir.Tanrıya Alp olduğunu kanıtlayabilmek için,bindiği atlar ve kullandığı silahlar kendisiyle birlikte,Kurgan denilen mezara gömülürdü.Bazı Alp’lerin 600 atı olurdu.Alplere atlar kurban edilir,böylece Uçmağa varan ruhlarının öbür dünyada bu atlara binmesi sağlanırdı.Adına 600 at kurban edilen Alp göğe varmış olurdu. Çağımızda ise biniciliğin her türü zengin sporu,bir zamanlar Türk’ün yoldaşı olan at da ona maddî dünyanın tepesinden bakan,kibirli bir yatırım aracı olmuştur. Alp tiplemesi genel olarak üstün yaradılışa sahiptir.Bu özelliğini hayatı boyunca çalışarak daha da artırır.Kendini kolaya değil,zora alıştıran ve zamanla zoru kolay kılan bir kişiliktir.Vatan,millet (Sakın millet olgusunun Fransız ihtilâli ile beraber ortaya çıktığını söylemeyin.) yaratıcı gibi manevî değerler için çarpışır.Çok uluslu ve çok devletli bir dünyanın bilincindedir.Kötülüğü sevmemek ve kötülükle savaşmak onun hayat felsefesidir.Bu mücadeleyi verirken yegâne aracı,bedeni,ruhu ve beyni bir bütün olarak geliştiren spordur. Yukarıdaki şiirde Alp’lik gelenekleri İslâmî ögelerle süslenmiştir.
![Haluk Şan Dikmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/02/alp-3.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)