Oldum olası özel günlere karşıyım. Anneler Günü, Babalar Günü, Sevgililer Günü, Öğretmenler Günü… Saymakla bitmez. İyi hoş da, insan öylesine içten sevdiklerini yılda bir gün mü anmalı? ...
Telefonun numaralarını tuşlarken kalbim yerinden çıkacakmış gibi çarpıyor. Belirsiz bir saygı duruşuna geçtiğimi fark ediyorum. Karşımdaki sanki beni görüyormuş gibi. Az sonra çocukluğumda tüm benliğimi saran, güven veren, yönlendiren, zaman zaman da buyuran o kadife sesi duyacağım. “Alo “ demem yetecek beni tanıması için.” Naime’m” diyecek “ sen misin? ...vefalı kızım…” Yeni kitabımı müjdeleyip “ sayenizde “ diyeceğim. Gününü kutlayacağım. O güzel yanaklarından ve ellerinden özlemle öptüğümü söyleyeceğim. Sesinin tınısında mutluluğunu okuyacağım.
“ Alo, öğretmenim…”
“ Buyurun, kimi aramıştınız?
Tamamını Oku
İç burkan hüzün yüklü bir yazı. Ne mutlu Öğretmeninize sizin yüreğinizde böyle bir yer edinmiş.
Tebriklerimle. Saygılar
Usta yürek, sıcak ve olgun yürek neye el atsa lezzetinden tadından doyulur mu? Eee koca ve deneyimli yürek. İş olsun diye yazıyorum işte Makalenin altındaki izim ve imza kime ait. Naime Özeren Hanımefendi Sevgili hocam, usta Şaire Durup düşünmek lazım. Kusuruma bakmayın kelime bulamıyorum.
SAYGILARIMLA HOCAM
Duyarlı yüreğinizden yazıya dökülen duyguların etkisindeki hikayeyi paylaşımınıza teşekkür ederim. Bu vesile ile Öğretmenler Gününüzü kutlar,esenlikler dilerim. Saygılarımla...
Çok haklısınız aynen size katılıyorum Sn Naime hanım.
Tüm günler bir güne değil her güne yayılmalı.
güzel paylaşımınız için çok sağolun kutluyorum tebrikler
tam puanımla sevgi ve selamlar.
Sevgili Naime Hanım...
Öncelikle özel günlerin hiçbirine karşı olmadığımı belirtmek isterim. Bu özel günler o özel kişilere olan sevgiyi pekiştirir ve yalnızca o günle sınırlı kalmayıp tüm yıla yayılmasını amaçlar. Eğer bu amaçla bakılmıyorsa zaten anlamını yitirmiştir. Tıpkı yoksulu, çocukları sevindirmek, büyüklerimizi ziyaret etmek için yılda iki kere kutlanan dini bayramlar gibi...
Ortaokul yıllarında (60'lı yıllar) bana Türkçe dersine gelen Feriha öğretmenimle Fizik dersine Musa gelen öğretmenim evlenmişlerdi. Yıllar sonra onların onların telefon numaralarını buldum ve görüştüm. Hatta İzmir'deki evinde ziyaret ettim Feriha Öğretmenimi. Musa Öğretmenim evde yoktu. Daha sonra her kutlama gününde (öğretmenler, anneler, kadınlar günleri, dini günler) arar görüşürüm. Musa öğretmenim de her görüştüğümde İzmire gelmemi ister dururdu... Ama bir defasında onun vefat haberini aldım. Kendisini göremeden... Halen Feriha Öğretmenimle görüşüyorum. Kendisine dün gönderdiğim öğretmen şiirimi tüm öğretmen arkadaşlarına okumuş...
Bir başka öğretmenimin oğlu ile iki sene aynı sırada oturduk. O öğretmenime de ulaştığımda maalesef oğlu vefat etmişti. Evinde ziyaretlere gittiğimde çok duygulanır, beni kaybettiği oğlu yerine koyardı. Eşim de İzmirli olduğundan onu çok sevmişti. Ama dün aradığımda beni tanıyamadı:(... Alzheimer...
Uzun aramalardan sonra ilkokul öğretmenime de eriştim... Çok mutlu oldu. Onu da her kutlama gününde ararım. Diğer öğretmenlerimi de...
Öğretmenlerin hafızasına hayranım. Beni çok iyi anımsıyorlar. Bir defasında sınıf öğretmenimiz beni yukarıda da sözünü ettiğim arkadaşımın yanına oturtmuştu. Aradan geçen 45 yıldan sonra bunu özellikle yaptığını söylemişti. benim matematiğim çok iyiydi ve o arkadaşımın bu yeteneğinden faydalanması için bunu yapmış...
Gariptir ki ben de lise yazın öğretmenimi kaybettiğimi yeni öğrendim.
Az mı emeği vardı bende.
Hatta,aradan onbeş yıl geçtikten sonra yolumun düştüğü bir kentte,çalıuştığı okuluna gitmiştim. Nöbetçi idareci alıp dersliğine götürüp,kapısını çalmıştı.O dar kapı aralığında ellerine sarıldım.Hemen anımsadı.Dershanedeydik artık. Öğrencilerine dönerek :
''- Meslek yaşantımın en müstesna taalebesidir bu bey...'' şeklinde tanıtmıştı beni.
Öyle işte.
24 Kasım Öğretmenler Günü nedeniyle kaleme alınan ve yaşamdan süzülen gerçekleri/onlarla ilintili duyguları yansıtan bu kroniği okumaaktan haz aldığımı ;ancak bir hüznü körüklediğini söylemeliyim.
Öğretmenler Gününüz kutlu olsun Değerli ÖZEREN.
Hoş geldiniz;yeniden.
Erdemle.Işıkla.
Değerli şiir dostum, öğretmenler günü anısına bir anı paylaşmak istedim. ortaokul öğretmenimle 22 yıl sonra karşılaştım. tam kendimi tanıtmaya hazırlanırken kendisi isminle soyadımla hitap etti. ve annen rahatsızdı o zamanlar nasıl oldu diye sordu. kendimi tutamadım. gözlerimden yaş akıverdi. 22 yılda kimbilir ne kadar sınıf ve ne kadar öğrenci yetiştirmiş olan bir öğretmen. Onun için biz kendi çocuklarımızı bile yeri geldiğinde sorularına cevap vermekten sıkılıyoruz. o kadar mukaddes bir görevlerdeki sadece karşılarında saygıyla eğiliyor ve hepsinin elinden öpüyorum. sevgiler saygılar. izzettin akyapı
Sevgili Öğretmenim Naime Özeren, sabaha sayfandaki hüzünle başladım. ama sitem değil bu. Hüzünde yaşamın bir yanı değil mi? Yaşadığımızı sevinçlerimiz gibi hüzen le de farkederiz. sevinç hüzün sıkıntı sevgi vs. vs. vs nin toplamı değilmidir yaşam?
Sevgili Öğretmenim Öncelikle Fahrünüssa Öğretmeninize ve kaybettiğimiz tüm öğretmenlerimize Allah'dan rahmet diliyorum. Sizede Sevgisi sevinci bol bir yaşam diliyorum. Bu vesileyle şahsınızda tüm Öğretmenlerin ÖĞRETMENLER GÜNÜ KUTLU OLSUN. Sevgiler...
Teşekkürler öğretmenim, başta başöğretmenimiz A görev başındaki Atatürk ve ebediyete göçmüş tüm öğretmenlerimize Allah'tan rahmet, nezdinizde görevi başında ve emekli tüm meslektaşlarıma sağlık, mutluluk ve başarılar diliyorum.Saygılarımla.
Teşekkürler Öğretmenim....
Onlar yaşayacaklar yüreklerimizde. Tıpkı yüreklerinde yaşadığımız ve yüreğimizde yaşattığımız öğrencilerimiz gibi.
Ruhları şad olsun.
Gününüzü içtenlikle kutlarım.
Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 54 tane yorum bulunmakta