O kadar çok kirli el dokunmuş ki
tüm cazibesini kaybetmiş aşk
kiminin gözleri hüzün rengi
kiminin hoş bir cümle kuramıyor dilleri
ne olur anla beni
bende insanım
bitiriyor bu umut edip de
hüsranlara düşmek beni
Lakin varsa ceplerinde el değmemiş
alnından öpülesi bir sevda
hiç çekinme
gönül rahatlığıyla çal düşlerimi
Zira yoruldu bu can
her şarkıya düş yetiştirmekten
her şiire yalnızlığını eklemekten
her gece kimsesizliğini besleyip
hiçbir zaman layığıyla gülememekten... &
ben vazgeçtim beklemekten ve sevmekten...yoruldum zira...çünkü her şeyimiz sandıklarımız zamanla hiçbir şeyimiz oluyor...Bunu mantığımız kabulleniyor da
kalbimize açıklayamıyoruz...artık kalbimle anlaşma yoluna gittim...ben sevmeyeceğim...o da üzülmeyecek...
Kayıt Tarihi : 30.9.2015 17:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
düşüncesiz prens
