Almuhtada'nın Şiiri Şiiri - Ali Osman Yı ...

Ey Gece.
Ey sevgililerin gecesi.
Ozanların,şarkıcıların esinleticisi,
Ey hayaletlerin,ruhların,perilerin gecesi,
Akşam bulutlarının
Ve şafağın üstünde yükselen
Dev bir cüce gibisin.
Binlerce gözle bakarsın yaşama,
Binlerce kulakla ölümün,
Yok oluşun iniltilerini duyarsın.

Göklerin ışığı,karanlığının ardından parlar,
Çünkü gün,yerin belirsizliğiyle hakkımızdan gelen,
Bir ışıktan başka bir şey değildir.
Sonsuzluk korkusunun önünde,
Gözlerimizi açar,içimize umut salarsın.
Çünkü gün,ölçüleri ve miktarlarıyla,
Gözlerimizi kör eden bir hilekardır.
Göklerdeki uyanık ruhların sırlarını açan,
Kusursuz sessizliksin sen.

Güçsüzün düşlerini
Uykunun limanına götüren,Adalet’sin,
Aşıkların ruhları,
Mavi giysinin kıvrımlarında,
Güzel bir sığınak bulur,
Kimsesizler,çiyler gibi gözyaşlarını,
Senin ayaklarına döker.
Sevgililerin eşlikçisi sensin,
Terk edileni teselli eder,
Yalnızı sen barındırırsın.
Ozanın duyguları,
Senin gölgelerinde dinlenir,
Düşünürün bilgeliği,
Senin tacın altında şekillenir.

Duygularım karanlık benliğime,
Parlak yıldızlar serper,
Ve yüreğimde düşlerimin,
Alayını ışıtan bir ay parlar.
Her yönümüz birbirine benzer,gece!
Kendimi sana benzetirsem eğer,
İnsanlar,övündüğümü mü düşünür?
Ya kendileri güne benzerlikleriyle,
Övünenlere ne demeli?
Ben sana benzerim,sınırsız da değilim;
Ne belirsizliğimin başı var,
Ne derinliğimin sonu.
Ben senin gibiyim,Gece!
Ve sabahım olunca,zamanım bitecek.
Gün ışımaya başladığında,
Senin sona erdiğin gibi.
(H.Cibran.) Ali Osman Yılmaz