Sensizlik boğuyor beni, karaca, delice sevda
“nasıl sevdin, niye sevdin? ” diye soruyordun.
Nasılsız, nedensiz sevdim işte bir kere,
Anımsa o günleri, anımsa Almira!
Gondollardan taşan Napoliten şarkıları
Pembe bulutlarda dolaşan şiirsel mutluluk
Çocuksu kar beyaz gülüşlerin, efsunlu bakışlar
Bıçak soksan gölgeme,
Sıcacık kanım damlar.
Gir de bak bir ülkeme:
Başsız başsız adamlar...
Ağlayın, su yükselsin!
Devamını Oku
Sıcacık kanım damlar.
Gir de bak bir ülkeme:
Başsız başsız adamlar...
Ağlayın, su yükselsin!
Nasılsız, nedensiz olmalı sevmeler. Ne ölçütü ne karşılığı vardır.
Yükü ayrılık, adı veda, geminin tek yolcusuyum
Unutulmuş denizlerin sisli limanlarında kaldı aşk
Benim yalnızlığıma, senin yokluğuna ağlıyordu Venedik.
Seni bana veren sonra kaybettiğim kenti unutamıyorum.
Vaporetta’ları seyrederdin balkonda beni beklerken
Bugün yıllar sonra Ah’lar Köprüsü’nde yalnızım
Bir zamanlar senin soluduğun havayı içime çekmeye geldim.
Seni seven sana âşık(hala) o adamım ben,
Yüreğimde tarifsiz acın, uçup giden mutluluk sayfaları
Neden hep hüzün düşer aşk şiirlerinin üzerine. Ve neden gökten üç elma düşmüş diye mutlu sonla bitmezler...
Almira serisine eklenen bu güzel şiirinizi kutluyorum Dinmez bey... Nicelerine. Esenlikle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta