Almira Şiiri - Erdem Mustafa

Söyleyemem sen olmazsan el olur diye,
Sen olmazsan aşk olmaz anla almira,
Aşk denilen kula bir kez, çok bile,
Ben bu aşkın enkazından çıkmam almira,

Sevmek ne demek bir anlat bana,
Bendeki sevdadan değil mi yana,
Yazdığım sözlerde aşktan bir mana,
Baktın da göremedin demek almira,

Geç kalmak nedir ki sevgi var ise,
Aşk denilen duyguda var mıdır hisse,
Aşığa dert tasa yoldaş bir kere,
Sevdaya kabahat olmaz almira,

Gördüm ki sevenler seven içinde,
Sevmenin kabulü neden niçin de,
Gördüm ki özleri sözler içinde,
Sözlerden bir yol göster almira,

Yar varsa gönülde yara derinde,
Bu yaranın dermanı yarin elinde,
Yıllardır pas tutmuş aşkı ininden,
Çıkarmazsa yar eğer ölür almira,

Gözlerinden yol bulur izsiz, habersiz,
Zati ayrı bir dünya gönül sevgisiz,
Aşka dört elle birden, sarılan dilsiz,
Hazin sonu görmesin nolur almira,

Aşka düşen maşuka der mi ki yeter,
Elinden kor olsa ister de ister,
O hissi içine çeken bin beter,
Çeker de geriye vermez almira,

Sevgi duanın özüymüş meğer,
Duasız sevgiler ölüymüş meğer,
Ah edince gönül duymazsa eğer,
O aşkı sineye sokma almira,

Sevmek öyle değil ki atıveresin,
Yüreğinden düşürüp öldü diyesin,
Diline sus deyip laf dinletesin,
Sevmek öyle değil, değil almira,

Kaybetmek yok imiş aşk otağında,
Bir kapı kapanmışsa biri yanında,
Aşıklık sanmayasın sade solunda,
Aşığın her yanı yar der almira,

Sevgide ısrar sözde ayıpmış,
Sevmek denen kelimenin aslı kayıpmış,
Sevda da üçüncüye düşen yazıkmış,
Benim gibi kim sevmiş seni almira,
Benim kadar kim yanmış sana almira.