SAMSUN / ÇARŞAMBA - 22.01.1998
Kanayan bir yaradır hayat. Acıtır...
Kabuk bağlar ve her defasında yine hissettirir varlığını.
Kendi kendimize yanar ve sonra yine kendi kendimize söneriz.
Hayat; yaşasak da bitecek, yaşamasak da.
Mutlu olmaya bakalım sadece.
Mutlu olup keyif alalım en azından bu sahte yaşamda...
Hayat, bir çocuğun elinde ki kalbini kucaklaması gibi.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta