SAMSUN / ÇARŞAMBA - 22.01.1998
Kanayan bir yaradır hayat. Acıtır...
Kabuk bağlar ve her defasında yine hissettirir varlığını.
Kendi kendimize yanar ve sonra yine kendi kendimize söneriz.
Hayat; yaşasak da bitecek, yaşamasak da.
Mutlu olmaya bakalım sadece.
Mutlu olup keyif alalım en azından bu sahte yaşamda...
Hayat, bir çocuğun elinde ki kalbini kucaklaması gibi.
Ben gidince hüzünler bırakırım
Bu senin yaşadığındır
Bir ev sıkılır kadınlardaki
Bir adam sıkılır kadınlardaki
Seni sevmek bu kadar mı
O benim yaşadığımdır.
Devamını Oku
Bu senin yaşadığındır
Bir ev sıkılır kadınlardaki
Bir adam sıkılır kadınlardaki
Seni sevmek bu kadar mı
O benim yaşadığımdır.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta