Almina Şiiri - Resul Bayraktar

Sokağında lambalar, tek tek göz kırptı söndü
Anaç kuşlar ki bir bir, evlatlarına döndü

Dert ortağım geceler, kanattı lime lime
Dinmeyen bir ayazla, ulaştım bir iklime

Bilemezsin Almina, sevgin içimi sarar
Gecelerin koynunda, yalnızca seni sorar

Büzüşen damar anlar, bu soğuğun dilinden
Ne olur kurtar beni, bu yalnızlık ilinden

Gizler seni karanlık, ışıkları yasaklar
Puslu puslu gözleri, kayıp ruhumu haklar

Sen tanımazsın beni, gece tanır Almina
Eşkâlimi eksiksiz, anlatır ki o sana

Şifadır gönle sesin, duyarım uzaklardan,
Çeksem içime kokun, kurtulsam sokaklardan

Baksam orkide vari, huzur bulsam yüzünle
Gün uyanmazsa , kalırım bu hüzünle

Gündüzleri özlerim, salınırsın Almina
Yollarda yalnızlığım, fısıldar seni bana

Ah bir görsem yüzümde, aşktan güller açılır
Dayanır mı bu kalbim, sensizlikle saçılır