Almıla'ya mektup 1 Şiiri - Mehmet Taş

Almıla’ya Mektup 1

Almıla, Almıla
Uzak şehirlerin nazlı ecesi
Herkesi bu kadar sevilir sanma
Bir yıldız düşerken bir yıldız doğar
Kaybolmaz evrende ne beden ne ruh
Her varlık kendinde saklar kendini
Hayat ta ezelden kurgulanırda
Ruhlar benzerini sonradan bulur
Almıla, Almıla Asla değişmeyen tek kanun budur…

Toprak alev alev su alev alev
Bir yangın ki yüreğimin başında
Savruldukça rüzgar alev, yıldız alev ay alev
Bir alev girdabı sarar her yanı
Almıla yokluğun yakacak beni

Sen susma sen anlat sen anla nolur,
İlahi kanun ki suç yok günah yok
Gönüller yanmaya başladığında
Onu söndürmeye asla imkan yok..,

Gece sessiz. Gece hüzün gece yalnızlık
Bir yıldız kayıyor boşluğa doğru
Almıla, Almıla kayan ben miyim
Deliler köyünde kaybolup gittim
Ummanı damlayla sayan ben miyim..

Sorular zihnimde örümcek ağı
Çözdükçe karışır uç vermez oldu
Kapatma kapını yüzüme nolur,
Yarının bugünden bilinmez oldu
Bir ışık, bir ışık gönder göklerden
Boğsun karanlığın soğuk yüzünü
Bir ışık gönder ki ruhum şad olsun
Bir ışık bir ışık yalnız Almıla..