Almıla Şiiri - Şair Tansucan

hani uzaklarda bir yerde
ta gözlerimin içinde
senden çok uzak bir gecede
bıraktığın gibi değil
hani ilk nasıl bulduysan öyle
yenik ve dermansız bir halde
tutunduğum her bir dal kopup giderken
en sağlam dalı
kendim kırıvermişim bilmeden
elimde vazgeçtiğim bir şeyler kaldı geride
kaybettiğim ümidim
tükenen kuvvetim
acılar kaldı beride
durma git
durma
bakma bana sakın
çıkma asla karşıma
mutluluklar senin olsun
dertler benim
güzel gözlerine methiyeler düzdüğüm
arasıra o tatlı yüzünü süzdüğüm
nasıl oldu bilmeden üzdüğüm
Almıla...
hayat akıp gider nasıl olsa
sen de git
yit
kaybol koca dalgalar arasında...
öldüğümde ağlar mı ki o gözlerin
bilmem aklına gelir mi son sözlerin
yüreğimde bıraktığın izlerin
git
çıkma karşıma bir daha...
güzel almıla...
anlayamadığım Almıla...