III.
Puslu gece, nazlanarak yerini sabaha bırakıyordu
Şehre mevsimin ilk yağmuru yağıyordu
İçimdeki çocuk, yağmurun altında yürümek istiyordu
Amma ve lakin ıslanacağım diye aklım gidiyordu
Neyse ki yağmurdan korktuğumu bu şehirde kimse bilmiyordu.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta