I.
Tiyenşan dağlarından güz yelleri esiyordu
Şehir günden güne serinliyordu
Yapraklar dallarında gün sayıyordu
Çenesi düşük iki Yusufçuk
Hiç durmaksızın karşılıklı ötüşüyordu.
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
