Ve ışık içine doğduğunda,
Son kez duyacaksın karanlığın çığlığını;
Tut ellerimi....
O şimdi ideal sevgili,
Masum bir çocuk,
Şevkatli bir ihtiyar...
Uzatacaksın ellerini bilmeden,
Karanlığın son zaferi için...
İşte şimdi güçlüsün
Artık onu tanıyorsun
Daha da güçleneceksin ve,
Yok edeceksin....
Yenilme karanlığa....
Kayıt Tarihi : 12.10.2006 21:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)