Türkiye’de doktorlar demedi, olur.
Bu işi ancak Almanya bilir.
Sılada dört yavru ağlaşır kalır.
Anam gözleri yaş ile nasıl dayanır?
Derdi veren Allah, verir dermanı.
Yüzüm ne zaman gülecek nerede hani?
Bir daha görür müyüm güzel vatanı?
Burada ölürsem kim arar beni?
Allah’a kulluk için ederim, yeminim.
İlkay’ım, İbrahim’im, Gül Ayşe’m, Yeşil gözlü Bumin’im;
Kime ne diyeyim, kaderim buymuş benim.
Bir daha kesecek, doktorlar tenim…
Kayıt Tarihi : 7.7.2014 18:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yahya Bumin Dilmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/07/07/almanya-yollarinda-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!