Almanya'ya Yolculuk Ve Hasret Dıramı

Almanya'ya yolculuk ve hasret dramı
Yıl 1969 Mayıs'ın 6'sı sabah gün ışınmış saat 6 peronda  sessizlik ve gürültü bir arada. Bilinmeyen yerlere doğru yolculuk vardı.
Hasret heyecan dolu hüzün ve gariplik iç içe; Sirkeci garında yolculuk vardı.
Peron ayak sesleri ile inliyordu az kalmıştı ayrılık düdüğüne .
İçimiz buruk ve hazindi yokluk itmişti bizi gurbette bağrımız yanıyordu.
Sabahın şafağında gelmiştik
Anadolu'nun bozkırından
Nedenini bilmiyorduk sebep kim belki ağamdadır gaflet içinde hep uyutmuştu...
Tren o kara rengi ile uzun uzadıya yol almış gidiyordu.
Bir yaşam sevdası için ayrılmıştık taze gelin ve bebelerin gözü yaşlı
Sabahın şafağında ayrılık Saati yedi otuz da başlamıştı. Gar tıklım tıklım.
Boynu bükük trene bindik.
Tren acı acı inlerken İstanbul'un koynunda suskunluk ve  burukluk vardı.
Anne kucağında ki bebeği bağrına basarken  derin bir nefesle hasretlik yürekleri sarıyor suskunluk ve burukluk
Gözlerde damlayan yaşa dönuşmüştü tıpkı Tekçi gibi binlercesi...
06.05. 1969