Almanya'ya yolculuk ve hasret dramı
Yıl 1969 Mayıs'ın 6'sı sabah gün ışınmış saat 6 peronda sessizlik ve gürültü bir arada. Bilinmeyen yerlere doğru yolculuk vardı.
Hasret heyecan dolu hüzün ve gariplik iç içe; Sirkeci garında yolculuk vardı.
Peron ayak sesleri ile inliyordu az kalmıştı ayrılık düdüğüne .
İçimiz buruk ve hazindi yokluk itmişti bizi gurbette bağrımız yanıyordu.
Sabahın şafağında gelmiştik
Anadolu'nun bozkırından
Nedenini bilmiyorduk sebep kim belki ağamdadır gaflet içinde hep uyutmuştu...
Tren o kara rengi ile uzun uzadıya yol almış gidiyordu.
Bir yaşam sevdası için ayrılmıştık taze gelin ve bebelerin gözü yaşlı
Sabahın şafağında ayrılık Saati yedi otuz da başlamıştı. Gar tıklım tıklım.
Boynu bükük trene bindik.
Tren acı acı inlerken İstanbul'un koynunda suskunluk ve burukluk vardı.
Anne kucağında ki bebeği bağrına basarken derin bir nefesle hasretlik yürekleri sarıyor suskunluk ve burukluk
Gözlerde damlayan yaşa dönuşmüştü tıpkı Tekçi gibi binlercesi...
06.05. 1969
Kayıt Tarihi : 29.6.2024 21:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!