Almanya'ya Mektup Şiiri - İbrahim Çelikli

Bobaa!

anam
“-boynunu bükme! ” derdi
okul suretlerime bakıp bakıp,
valla hep dıkgat ederdim
emme her surette benim boynum bükük çıkardı
valla ne yalan söyleyen; bilmeyon
boynum neye hep bükük oludu
boynum neye hep bükük boba!

valla o gadak da dıkkat ederdim
bazar gamyonunu beklerken bile
köyün alt yanda oyun oynardık da
boynu bükük öteki Alamanyalı çocukları ğibi
dalıvırıdım..
bazar gamyonunun çıkca(ğı) Akyol’a
topu, oyunu unudur, dalar gederdim
boynum hep bükük oludu.. boba

senin annaca(ğı) n
oyundan çok;
bazar gamyonun derdinde olu(r) dum
bobası bazardan gelcek çocuklardan fızlı seğidirdim,
bazar gamyonunun ardından
herkes bobasına, ısmarışlarına seğidir
yeni papbaya, düdüğe, balona, şekere
ben muhtarın peşinde oludum
o mubarek de, taa gayfaya geder,
orda dağıdırdı.. mekdipleri
sıra dedemin adına
neye geş gelidi boba!

gapdığım gibi fırlardım
Hapbana “düşecen len eşşen eşek sıpası” derdi
herkeş bana bakardı,
aldırmazdım
“-ebee” deye baa(ğı) rı(r) dım, köprüde
ebem bekler oludu Gucurun köşede
birkaç adım daha gelmiş oludu
Döşemeye doğru
anlayamazdım
ebem oraya gadak neye
nasıl
ne zaman gelidi boba!

benden önce mekdip uzanı(r) dı,
benden önce mekdibe utaşırdı elleri
sevincini gözlerinden okurdum valla
sanki okuması yazması varımış gibi gapardı
e(vi) mize gelesiye; koklar yazına bakardı
bi daa koklardı
mekdibin cana can gatardı
içinde ne yazdığıyın ne önemi vardı boba..

gari zavallı elimden dutar bırakmazdı,
acele acele, daha eve dama çıkmadan
merdimen aya(ğı) na oturur
zarfı gıyamaya gıyamaya açar okudur,
zarfı koklar dururdu,
bi da(ha) , bi da(ha) okudurdu
dedemin yanına varıdık bi da(ha)
ebem kimseye vermezdi mekdibini boba..

anam hep yanı başımızda oludu
kendisine bi selemin dahi olmasa da
anam esgi-yeni, mekdiplerinin hepsini
ezbere bilidi valla
ova yolunda deyviridi sorannara
sen anama neye selem yazmayon boba

ebem, hemen
“tefteriyin ortasından kiyat aldağel” derdi
fırsat buldukça yazardık, hafta boyunca
sayfalarca
pazar gamyonu gedesiye gadak
seni soran “selem edin” deyen
herkeşden selem ederdik
anamdan da selem ederdim
okurkana, o cızıyı atlardım
“anama neye selem etmezsin boba” derdim
bu cızıyı da atlardım boba
“neye her bazar mekdibin gelmeyo” derdim
neye her bazar mekdibin gelmeyo boba!

mekdibin gelmese ebem a(ğ) layo derdim
“-deme endekini öyle” derdi, bana
“mekdibin gelmese anamda a(ğ) layo boba” yazardım
okurkana bu cızıyı da atlardım boba
mekdibin gelmedi mi anam a(ğ) layo boba!

inanmazsın..
güçcük gardaşım “bob-baa” dedi
valla, ….
valla başga bişiy bilmeyo boba
sen ona da selem etmeyon boba
her gün demeyon emme
senden her posta da neye mektip gelmeyo boba
anama neye selem etmeyon boba
anam “neye selem etmeyon” demeyo
eller gibi
“acaba başında bi iş mi varıkı” deyo,…
eller gibi
senden neye mekdip gelmeyo bobaa