Köyden aldım yari almanyaya götüdüm
Çok gezdirdim en son münihe getirdim
Sırtıma hançeri de ben kendim batırdım
Evde durmaz ben yokken geziyor yarim
Tülbenti çıkartmış da perugu takmış
Beni ar namusu da bir kenara atmış
Dostlarına söylermiş o benden bıkmış
Kafayıda çeker orda burada sızıyor yari
Hazinemi bulmuş tüccarmı olmuş
Unuttu bizide kendi aleme dalmış
Beni kapısında bir dilenci sanmış
Şimdi marklar içinde yüzüyor yarim
Utanırım yalnız başıma sılaya gitmeye
Layık olmuş pislikler de yarim yatmaya
Lüzüm yok yarim bir birimizi incitmeye
Gel gidelim derim gitmez kızıyor yarim
Onu getimiştim buraya yuva kurmaya
Mecbur kaldım şimdi onsuz durmaya
Aramaz sormaz gelmez beni görmeye
Şimdi zenginlerle hep de geziyor yarim
26 / 1 / 1978 Çerkezköy
Osman GaripKayıt Tarihi : 30.11.2013 10:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!