Sevgili okuyucu kardeşim. Lütfen şu birkaç satır yazımı okumadan şiirimi okumayın. Yıl 1997..Bir aylığına misafir olarak gittiğim Almanya'da konuştuğum Türk işçi yurttaşlarımızdan anladıklarımı kağıda dökmek istemiştim. 35 - 40 yaş altı kardeşlerimiz o günleri anlayamaz. Ya bir şeyler satmak, ya da borç para istemek amaçlı İzin mevsimi gözler Almancılarda olurdu. Genelde onlar da çarpılıp giderlerdi.
Bu gün ise; çok şükür almancı kardeşlerimiz hatta Almanlar bile bize imrenmekteler. Gündem belirleyen, dünya liderliğine oynayan bir TÜRKİYE'miz var. Yabancılar rahatsız. Fakat Türkiye vatandaşı olup da dış güçlerin ve içimizdeki piyonlarının algısına kapılarak rahatsız olanlara ne diyelim. Genelde kendisini aydın yerine koyan milli ve manevi duygu fukaralarını üzülerek, hatta acıyarak düşünmeye davet ederken, kin ve nefretten arınıp başarılarımızın ve yükselişimizin hazzını tadma bahtiyarlığına ermelerini diliyorum.
Vatanımız için taşı taş üstüne koyan herkes için duacı ve destekçi olalım. Torunlarımıza gelişmiş, güçlü mamur ve müreffeh bir Vatan "TÜRKİYE" bırakalım.
Saygılarımla.
Almancının Mektubu
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
