Almancı Arif Şiiri - Ali Özen

ALMANCI ARİF

1.BÖLÜM
DEKOR:Tipik bir ev.Bir masa, birkaç sandalye, iki minder vardır. Baba gazetesini okumakta, anne ütü yapmaktadır.

BABA:-Hanım, ağabeyimgil Almanya ‘dan ha bugün, ha yarın gelir.Aslına bakarsan çoktan gelmeleri gerekti, ama uçaktan korkuyor.Bu yüzden kara yoluyla geliyorlar Sen onlara güzel bir mazak yap. Orada özlemiştir, garibim.
KADIN:-Hayırlısıyla gelsinler de ben onlara daha neler yaparım.Ben de eltimi çok özledim.
BABA:-Özlenmez mi hanım? , beş yıldır görmüyoruz.Hepsi gözümde tütüyor.Hele Can, hele Ayşe giderken küçücüklerdi.Şimdi serpilmiş büyümüş, kocaman olmuşlardır.Amca diye boynuma atılmalarını, paya paya demelerini ne çok özledim.
KADIN:-Ya eltim, senden ayrılamam diye Almanya ya bile çok zor gitmişti, iki gözü iki çeşme olmuştu.

İçeriye soluk soluğa Ahmet girer.

MURAT:-Baba baba amcamlar geldi.Sarı bir mercedesten indiler. Amca diye bağırdım. Oğlu Can, dur, yaklaşma arabayı çizeceksin diye bağırdı.Benim de canım sıkıldı, afalladım kaldım.
Ne söyleyeceğimi bilemedim.Yüzüme bile bakmadılar.Ben de sana haber vermek için koşa koşa eve geldim.
BABA:Şaka yapmıştır yavrum belki de seni tanımamıştır. Amcan öyle soyunu sopunu inkar eden, çiğ süt emiş insanlardan değil.
ANNE:-Oğluma öyle davranmaları çok ayıp.Üç kuruş para görünce ne oldum delisi olmuşlar. İnsan nereden geldiğine bakmalı.Şarkıda ne güzel diyor. (Bir yandan mırıldanmaya başlar.
Mısırı:guruttun mu, ambarda duruttun mu?)

Ninen çarık giyerdi, bunları unuttun mu, bunları unuttun mu?

BABA:-Haydi çok gevezelik ettiniz.Bırakında bunları hazrılanın gidelim.
ANNE:-Çocuğuma bağıranların evine gitmem.
BABA:Kız beni delirtme çok özledim diyen sen değil miydin?
ANNE:-O, çocuğuma bağırmadan önceydi.
BABA:-Vallahi sende çocuksun.Naz etme haydi gidiyoruz.

2. BÖLÜM
BABA:Anne ve Can Almanya dan gelen abilerinin evine gelirler.
ALMANCI ARİF:-Willkommen(Hoş geldin) ufaklık.
AHMET:-Sizde hoş geldiniz.Ne var ne yok oralarda yolculuğunuz nasıl geçti.
ABİSİ(ALMANCI ARİF) :-Vallahi Türkiye’ye gelesiye kadar bir dikkat, bir dikkat adamlarda hiç acıma yok. En ufak hatanda hemen ensende bitiveriyorlar. Geçen sefer iki kez ceza yediğimden dikkat kesildim.Türkiye ye gelince oh çektim 200’ü buldum. Bana mısın demedim.
AHMET:-Olur mu abi? Adamlar boşuna mı kuralları koymuşlar. Türkiye’de kazalar hep dikkatsizlikten, boş vermişlikten kaynaklanıyor. Ondan sonra da günde15-25 kaza oluyor.
ALMANCI ARİF:-Sus, çok bilmişlik taslama, kaderimizde varsa gideriz Allah bilir.
AHMET:-Allah bilir de, 200’le gidersen, sonun hiç iyi görünmüyor. Sen canını korumazsan, önlem almazsan çok yaşamazsın.
ALMANCI ARİF:-Uzatma oğlum, Almanya da böyle sürdüğümüz yok üç gün sonra yine gideceğiz.
AHMET İN KARISI: Şunlara bakın,gelir gelmez tartışmaya,kavga etmeye başladılar.Bunun sırası mı şimdi Hoş geldin abi nasılsınız?
ALMANCI ARİF:Sağ ol İjlal,iyiyiz.Sizler nasılsınız?
AHMET İN KARISI(İJLAL) : Biz de iyiyiz abi. Çocuklar bütün zamanımızı alıyor. İş güç uğraşıp duruyoruz.Sen nasılsın elti?
ALMANCI ARİF İN KARISI(ELİF) :- Nasıl olam anam.Gurbet ellerde sürünüp gidiyoruz.
O sırada içeriye Almancı Arif in büyük oğlu girer. Gelenlere selam bile vermeden oturur.
ALMANCI ARİF:-Oğlum amcan geldi görmedin mi?
Çocuk umursamaz Omuz Silker.
ARİF:-Oğlum.
AHMET:-Bırak çocuğu kendi haline bırak
ARİF:-Komşular geldi yüzlerine bile bakmadı.
AHMET:-Demek Almanya da okulda öyle görmüş.
ARİF:-Yok, okulda değil, Alman arkadaşları var.Onlara uyuyor. Oğlum,amcana hoş geldiniz desene.
ÇOCUK(İsteksizce yerinden kalkar.) -Amcasının yanına gelir.Hoş geldiniz moruk, der Amcasının öpmesi için verdiği elini şiddetler sıkar)
ARİF:(Oğlunun davranışlarından utanmıştır.Kızararak)
-Nerede nasıl hareket edeceğini bilmiyor.
AHMET:-Almanya dan gelen Türkler için uyum kursları var. Bu kurslara gönderelim.
ARİF:-Yararı olur mu?
AHMET:Olmaz olur mu? Türkün yaşam biçimini, gelenek ve göreneklerini, ahlakını öğrenir.Kendi ülkesinde bir yabancı gibi yaşamaz.
ARİF:O zaman hemen yarın göndereyim.

3. BÖLÜM
7-8 Kişi bir dershanede kurs görmektedir. İçeriye kapıyı çalmadan Arifin oğlu Can girer.
CAN:Ben yeni kaydoldum.
ÖĞRETMEN:-Geç Otur. Dersimiz her sabah 9’da başlıyor.12’ye kadar sürüyor. Bundan sonra buna göre gelirsin. Ayrıca bir yere girerken mutlaka kapıyı çalalım. Girmek için izin isteyelim. İzin aldıktan sonra oturalım.
CAN:-Peki der.(Ayaklarını yandaki sıraya uzatır)
ÖĞRETMEN:-Türkiye de bir büyüğünüzün yanında ayağını uzatmak, bacak bacak üstüne atmak en büyük saygısızlıktır. Buna dikkat ederek oturalım.
CAN:-Aldırış etmez. Bir yandan da cebinden çıkardığı sakızı şişirmeye başlar.
ÖĞRETMEN:(Sinirlenir) -Türkiye de toplum içinde sakız çiğnenmez Hele sınıfta sakız çiğnemek en büyük ayıptır.
CAN:-Önündeki öğrencinin saçını çeker.
ÖĞRENCİ:-Hocam saçımı çekiyor.
ÖĞRETMEN:-Oğlum doğru duramaz mısın sen. Başkasını rahatsız edecek davranışlardan kaçınmamız gerekir.Can, arkadaşın senin saçını çekse ne yaparsın.Kızmaz mısın?
Aynı davranış size yapılsa ne yaparsınız?
CAN:(Atılır) -Kızmam hocam, niçin kızayım.Memnun bile olurum. Ne güzel dalgamıza bakarız.
ÖĞRETMEN:-Arkadaşlar siz Can’ a bakmayın.Eğer bize kötülük yapılmasını istemiyorsak,biz de başkasına aynı davranışı göstermeliyiz. Toplumda sevgi saygı böyle oluşur.Atalarımız,İğneyi kendine, çuvaldızı başkasına batır, diye boşuna söylememişler.
CAN:-Yerimde duramıyorum hocam ne yapayım?
ÖĞRETMEN:-Enerjini kullanmadığın için yerinde duramıyorsun Futbol oyna, basket oyna, koş kısaca spor yap.Böylece fazla enerjini hem vücudunun gelişmesi yönünde kullanacaksın, hem de böyle zıpırlıklar yapmaya zaman ayıramayacaksın.
CAN:-Peki hocam haklısınız, spor yapacağım, der.Öndeki öğrencinin yine saçını çeker.Hocam spor yapıncaya kadar boş mu duralım. Böyle zaman geçireceğiz. Çekirdek çitlemeye başlar.
ÖĞRETMEN:-Arkadaşlar sınıfta hiçbir zaman çekirdek yenilmez.Dışarıda yerken de bunları yere atmamalısınız.
CAN:-Almanya da kimse yerlere bir şey atmaz.
ÖĞRETMEN: Biliyorum, ne yazık ki Almanya da kurallara son derede uyan vatandaşlarımız bile yurdumuza geldiklerinde bir başka oluyorlar, buradakilere ayak uyduruyorlar.Yaşamımızın her alanında nereye gidersek gidelim, belirlenen kurallara uymak zorundayız.
Zil çalar.
Öğretmen:Çıkabilirsiniz, der.

4. BÖLÜM
Giriş zili çalar. Öğrenciler içeriye girer. Öğretmen gelir, ders defterini imzalarken can içeriye girer. Elini öğretmenin omzuna koyar öğretmen kafasını kaldır bakar.
ÖĞRETMEN:-Hayrola Can kırk yıllık arkadaşım mısın,yoksa beşiğimi salladın?
CAN:Size kanım ısındı, sizi çok sevdim öğretmenim.
ÖĞRETMEN:-Sınıfta bir büyüğünün omzuna el atılmaz biliyorum, bu kötü niyetinizden kaynaklan mıyor..En basit görgü kurallarını bilmemekten kaynaklanıyor. İşte bunun için buradasınız.Ben size bunları öğreteceğim, bir daha aynı yanlışı yapmayacaksınız.
BARIŞ:-Öğretmenim diye atılır.
ÖĞRETMEN:-Arkadaşlar bir toplulukta soru sormak çok önemlidir.Soru sorarken uygun zamanı beklemeli konuşmacının sözünü kesmemeliyiz. Soracaklarımızı unutmamak için notlar almalı ciddi olmalıyız.
BARIŞ:-Ama öğretmenim.
ÖĞRETMEN:-Arkadaşlar ne yazık ki dinlemeyi de bilmiyoruz. Oysa bilgi birikiminin en kolay yolu dinlemekten geçer, dinleyerek bir çok şeyi kolayca öğrenebiliriz.
SAVAŞ:Öğretmenim içine kapanık biri olduğumdan insanlardan kaçıyorum, kimseyle arkadaşlık yapamıyorum.
ÖĞRETMEN:Arkadaşlar kimseden üstün değildir,her insan eşit yaratılmıştır.Hiç bir şeyden çekinmeyin çünkü onlar senin için varlar.Bazıları da kendilerini dev aynasında görmekteler.Başkalarıyla ilişkide bulunurken onlara değer vermeli, gerçekçi olmalı içten davranmalıyız.

Zil çalar.
Öğretmen: Çıka bilirsiniz arkadaşlar, der

5. BÖLÜM
Artık geri dönüş zamanı gelmiştir.Vedalaşırlar.Ahmet gazete okurken telefon çalar.Biri kardeşin aşırı hız yüzünden kaza yaptı öldü demektedir. Ahmet yere yığılır kalır perde kapanır.

ALİ ÖZEN
Niğde Anadolu Öğretmen Lisesi
Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni