Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Çok güzel olmuş.Hele de yerel ağızdan olunca,daha bir güzellik katmış şiirinize.Kutluyorum kaleminizi.Saygılar.
Sayın Gökmen Sakin,
Kendine has şivesiyle yazmış olduğunuz şiiri severek okudum.Ve daha böyle duyulmamış tabiri caizse unutulmaya yüz tutan daha nice natürel şiveler zengini;kültürler zengini bir ülkeyiz.
Kısaca teşekkürlerimi sunuyor,inşallah türkü olmasını ve öylece daha bir ölümsüz olarak dillerde kalmasını diliyorum...
Sevgili saygı değer çok kıymetli Gökmen kardeşim,ellerine ,yüreğine sağlık.Gelecek nesillere çok manidar bir çalışma olmuş Sizi ve kaleminizi canı gönülden tebrik eder saygılarımı ve en içten selamlarımı gönderiyorum.
YÜREĞİNİZE SAĞLIK ANLAM VE ANLATIMI GÜZEL BEĞENEREK OKUDUM ŞAİR YÜREĞİNİZ VAR OLSUN KALEMİNİZ DAİMA NEHİR OLSUN ÇAĞLASIN İLHAMINIZ BOL OLSUN SEVGİLERİMLE
bize biz anlamadan bu güzel yaşamı bırakanlara Allahtan rahmet diliyorum. gerçekten analattıklarında gerçeklik payı çok fazla ne yazıkki ve ne yazıkki biz böyle bir nesil oluverdik inşallah bizden sonrakiler iyi olur yüreğine sağlık canım kardeşim çok güzel di.
Aslını özünü unutmamak büyük asalettir
Bunu güzel anlatmak ise ayrı bir haslettir
Yüreğine sağlık Sadık ALTINKAYNAK
ALMANCA değil YEHMALCA
Hey rehmetdik zehni dedo, hey gidi heci müştak
Bi dam doli duz yesek, nece size ulaşak
Hürmet vardi eskiden bugünkü oğul uşak
Hepsi özünü duyup geçmişini bilmiyi.
Sorsan pişik arkını, desen karga dolanbaz
Hamır kesen kıygacı, valla bu nesil tanımaz
Goşdo dayi heci mürze, önde kılardi namaz
Şimdi Bekir çavuşdan başka, kimse camiye getmiyi.
Damci damlıyan damınıza, millet çekti daraba
Oturduğuz maben eyvan şimdi oldi haraba
Köylü getti tokiye herkeste bi araba
Boynun büküp bakısan kimse seni almıyi.
Sanmayın uşaklarız hayırınızı veriler
Siz yığdız yemediz ama onlar yiyiler
Nece olsa çoktur sizden kalan zemiler
Siz nasıl kazandız, onlar sati bilmiyi.
Bakan yok eden yok, bahçaya bağa
Kurt güve vurup bostana tağa
Belangaz Age de, düşüp yatağa
Vaktin geldi diyih, gorhi valla gelmiyi.
Allah islah etsin bu devirdeki kulları
Baba oğul gardaş ayırdılar yolları
Aneyi cıncık eşeyi yehmaldaki tüm dulları
Resonun iboya veriyih, devünni begenmiyi.
Camıl dede Ali melek, mertdi Enver efendi
Evine misafir gelse, özünü yer ederdi
Gelen geçen yiyerdi sofrası hep yerdedi
Şimdiki bu zenginler bitlerini yemiyi.
Fikri hoca Hamzo dayı, herkes aslınan yaşar
Kolunda esbap satardi, dedemin adi Pişar
İyiki öldüz görmediz, görsez aklız şaşar
Goz kabuğundan çıkıp, kabuğunu begenmiyi…
Fazlası beni aşar,,,, 30-06-2009
dam; ev
damci; toprak evlerde yağışlı havalarda sızan su
pişik arkı, hamur kesen,karga dolanbaz, kıygaç; köyümdeki tarla isimleri
maben; salon
devünni; şanslı
nece; nasıl
zemi; tarla
gorhi; korkuyor
Gökmen Sekin
---------
yüreğimin tüm puanlarını gönderiyorum arkadaşıma bir şiir ancak bukadar güzel olur yöreeğe özgü bu güzel dili tarihin not defterine kayıtladığın için sonsuz teşekür derim kaleminize zngin bir dil saygın bir kalem seçkin bir ozan sağol üstad
Belki düzTürkçeyle yazsaydın bukadar güzel olmazdı.Kendi şivende daha tatlı bir anlatım olmuş.Kısaca yahşı olup gardaş.Selam ve dua ile.
yüreğine sağlık dost... beğenerek okudum... güzeldi,,, kutlarım
haika bir paylaşım olmuş
okumakta keyf aldım
yüreğiniz hiç incinmesin
böyle güzel eserleri
bizlere sunduğun için
doyulmaz bir paylaşım
yürekten alkışlıyorum
sen sevgili kardeşimi kutlarım
başarılarınızın devamını dilerim
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta