Almanak Şiiri - Mehtap Calgıc

arz özgür kılındı
ve kanatlandım fezaya
salınırken tinlerin boşluğunda
baktım yerküreme
ve seslendim noktacıklara
kimim ben diye?

kimim ben?
aklım mütereddit
kalbim mütereddit
bir keşfin ortasındayım
dokunuşlarım Samanyolu
inandım Krishna’ya
duydum kavalın sesini
k oyun oldum
teslim ettim bedenimi
ama unutmadım selefleri

şiirler yazdım göktaşına
şarkılar söyledim novaya
şarap içtiler, dans ettiler
lakin alışamadım aşağıya
kendine döndü hep
renk artığı dünya

akıl ve kalp
ruh ve ten
keder ve zevk
bir de aşk ki o kara delik
seslendim zaman zaman
size içinden

kimim ben?
açık kümelerde akan bir yıldız
bir albedo
yansıttığı ışınım
aldığı ışınıma küs
belki de o beyaz cüce
gittikçe soğuyan
kendinden başka her kudrete