Alman Askerleri Şiiri - Tove Ditlevsen

Yorgun Alman askerleri
geçiyorlar yabancı bir kentten
alınlarında ilkyaz güneşiyle;
bakmıyorlar birbirlerine.
Yorgun, düşünceli, ürkek,
gidiyorlar yıkıma doğru
yabancı bir kentin ortasından.

Nefreti öğrenmiştik onlardan,
anlamıyor kimse onların dillerini,
ve bakışlarıyla karşılaştığında
kapalı bir kitap oluyor bizim bakışlarımız.
Alman askerleri, bitkinler,
arkadaş mı acaba onlar,
yoksa bir başına mı herkes
ki konuşur dilini kendince?

En son ilkyazda gidiyorlar,
y
..........
..........