El kaldırdım durmadı, diğeri de almadı,
Şahsımı dışlamışlar, şahsım alınmamıştı…
Dolmuşların hepsi küs, laflarım ağır gelmiş,
Hiç tartışmamalıydık, şahsımız hep hak etmiş...
Otobüs tek çaremiz, mecbur bekleyeceğiz,
Hem daha tasarruflu, biz ona bineceğiz…
Bir gün zorda kalmıştım, Muzaffer geçmekteydi,
Utandım el kaldırdım hiç durmadı ve geçti…
Şahsımızı görmüştü, üstelik dolmuşu boş,
Yüreğim burkulsa da üzüntümüz yine boş…
Bunlar sorun sayılmaz, otobüse yürüdüm,
Saatte bir de olsa az biraz hüzünlüydüm…
Aradan zaman geçti yine zorda kalmıştım,
İsmail geçiyordu, hemen el kaldırmıştım…
Yavaşladı ve durdu, şahsımız koştu bindi,
Almamamız gerekir, diyerek içerlendi…
(2014)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 1.7.2014 01:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!