Almalı... Şiiri - Mehmet Şahan

Attığın adımı geri çekmeden,
Yoldaki izlerden ibret almalı…
Ekecek toprağı, yeri ekmeden
Daldaki özlerden ibret almalı…

Özlenen makamda çıkmadan kata,
Dinlenen kelamda bulmadan hata,
Söylenen selamda ne diyor Ata?
Dildeki sözlerden ibret almalı…

Kurunun yanında yakma yaşını,
Sen, sen ol sakın ha gömme başını!
Helâl mi, haram mı yerken aşını,
Eldeki gözlerden ibret almalı…

İlahi aşk için olan dilekte,
Deryanın suyuna banan kürekte,
Mevlâ’nın yoluna yanan yürekte,
Küldeki közlerden ibret almalı…

Kimisi ak olur kimisi kara,
Riyadır Şahan’ım yüzdeki yara!
Kızartıp tenini atmadan dara,
Kuldaki yüzlerden ibret almalı…