Almakay Şiiri - Burhan Çay Giftos Leo

Tanrının ikramı bildim seni Almakay.
Gülüşünü içtim doya doya, bakışlarını sürdüm yüzüme,
nefesine bandırdım sesimi.
O kadar engin ve bereketli bir ikramdın ki Almakay;
Günler, aylar, yıllar geçti, yine de doyamadım seni sevmelere...

Nimetlerin en güzeliydin sen Almakay.
Şükürlerin en doyumlusuydun.
Sevgim, seninle çoğaldı Almakay.
Hayatım, seninle anlamlandı.
Şimdi her gece ve her gündüz tanrıyla konuşuyorum Almakay.
Ona seni anlatıp, bana bahşettiği lütuf için dua dua şükrediyorum.
Sen tanrı armağanı,
Sen tanrının bana bir lütfu,
Sen tanrının bana bir ikramısın Almakay.
Sen bu kadar iyi ve bu kadar güzel iken Almakay;
Söyle, nasıl içmeyeyim gülüşünü doya doya, nasıl sürmeyeyim bakışlarını yüzüme, nasıl banmayayım sesimi nefesine?
İşte böyle Almakay, işte böyle kutsalsın bende, işte böyle ilahi!

Günler geçti, günlerim seninle aydı Almakay.
Aylar geçti, mevsimlerim seninle renklendi Almakay.
Yıllar geçti, yıllarım seninle eskidi Almakay.
Ömrüm Almakay, ömrüm sevginle dolsun, sevginle taşsın isterim.
İçtiğimiz bir çamçak kımızın esrikliği bir ömür sürsün isterim.
Bu yüzdendir her gece ve her gündüz göğe sunduğum algışlarım.
Sen Almakay, sen bütün algışlarımın tek muhatabısın.

Tanrının ikramı bildim seni Almakay.
Gülüşünü içtim doya doya, bakışlarını sürdüm yüzüme,
nefesine bandırdım sesimi.
O kadar engin ve bereketli bir ikramdın ki Almakay;
Günler, aylar, yıllar geçti, yine de doyamadım seni sevmelere...

Burhan Çay