Azrail çöktü serrime, almak için emaneti.
Suyumu tez kaynattılar yıkadılar cenazemi,
Yedi metre kefen ile sardılar tüm bedenimi
Tahdadan yapılmış ata yükelediler cesedimi
Tabutumu omuzlamış cemaat atmış sırtına,
Bir meçhule gidiyorum varamamışım farkına.
Namazımı da kılmışlar, vardık kabrin başına,
Toprağım örtülünce aklım geldi o an başıma...!
Kayıt Tarihi : 1.3.2009 17:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
gaflet ve delalet insanın en büyük düşmanıdır...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!