Bin bir cefa ile geçti şu ömrüm
Geçen hiçbir günden almadım bir tat
Ne adamlar gördüm ne odun gördüm
Ne şöhret ne ünden almadım bir tat
Hepsi yalan oldu hepsi düş oldu
Elleri nasırlı kalbi taş oldu
Yaz gelmeden geçti bahar kış oldu
Bugünden ne dünden almadım bir tat
Dert deryası gibi arttı her derdim
Tarlaya tohumu ek de ekerdim
O dert verdi bana ben sevgi verdim
Göğsünde gülünden almadım bir tat
Kimi zılgıt oynar kimisi Lorke
Rağbet mi kaldı ki gençten büyüğe
Dedim dayanamam gayrı bu yüke
Ardından önünden almadım bir tat
İçimdeki sevda öfkeye döndü
Bir volkan gibiydim bak şimdi söndü
Dert satan Âlim’e derdinden öldü
Etinden gönünden almadım bir tat
24 Haziran 2006 Cumartesi
Bekir AlimKayıt Tarihi : 14.6.2007 10:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!