Almadı Şiiri - Bahattin Tonbul

Ne oldu bize söyle, ufkun ufku olmadı
Yari seven bu yürek, inan yarsiz kalmadı

Acı badem içine, çürük çarık dolmadı
De artık çık çabuk gel, gülen yüzün solmadı

Yağmur gibi düşmüş kar, yer yüzüne doymadı
Hayat sende bir çile, çeken canlı yılmadı

Dillerden düşmez artık, nağmeleri çalmadı
Gül dalından bülbülü, öttü öttü doymadı

Ağlayan deli gönlüm, yıldız olup kaymadı
Rüzgarın sert esişi, eğik dalı kırmadı

Ezan vakti olunca, şafak neden durmadı
Ölüm başa gelince, cenazeni kılmadı

Güneş sensiz doğunca, neden bana sormadı
Dağlar hasret ardında, neden seni bulmadı

Karanlık geceleri,mahkum olup salmadı
Toprağa düştü yarim, bedenini yormadı

Elinde kırık sazım, tellerini kırmadı
Merhamet dolu yürek, yerden yere vurmadı

Sıcak içilen çayı, sen olmadan kıymadı
İçinde yırtık bezi, yaraları sarmadı

Dudağında özlemi, saçbaş döküp yolmadı
Yollar tükendi artık, gölgen beni almadı
Bahattin Tonbul
19.5.2015