Alma Canımı Şiiri - Nuh Ali Berk

Azrail bağışla alma canımı
Yavrularım küçük, izin ver bana
Onlar bilmez muhanneti zâlimi
Yavrularım küçük izin ver bana
*
Amcaları belki gaflete dalar
Evin içerisi matemle dolar
Yeşeren ümitler açmadan solar
Yavrularım küçük izin ver bana
*
Güç bulamaz hiç birisi ardında
Huzur kalmaz yuvasında yurdunda
Eş dost akrabalar kendi derdinde
Yavrularım küçük izin ver bana
*
Dumanları eksik olmaz dağında
Hoyrat gezer bahçesindem bagında
Bazıları daha okul çagında
Yavrularım küçük izin ver bana
*
Anlamazlar bu siyasi havadan
Dağı bırak geçemezler ovadan
Tek tek uçup gitsin hepsi yuvadan
Yavrularım küçük izin ver bana
*
Yüzüne güleni dostu sanarlar
Kim ne derse hemen ona kanarlar
Közü bitmiş ocak gibi sönerler
Yavrularım küçük izin ver bana
*
Sevgili eşimin boynu bükülür
Hayalleri şitilinden sökülür
Zeyneb’in gözünden yaşlar dökülür
Yavrularım küçük izin ver bana
*
Bazısı gurbette yüzün görmeden
Hiç bir sıkıntımız çözüm görmeden
Hepsi yuva kursun hüzün görmeden
Yavrularım küçük izin ver bana
*
Kul Hızır’ım bunu beyan ederim
Emir Hak'tan ise kime ne derdim
Kim kalmış dünyada bende giderim
Yavrularım küçük izin ver bana
Yavrularım küçük izin ver bana
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)