Alma Şiiri - Ahmet Özdemir

Ben sana bir selâm verdim,
Yük olmasın, aman alma!
Onurumu yere serdim,
Çiğnemekten geri kalma.

Garip kulum varım koydum,
Bugün buyum, dün de buydum.
Kardan beyaz duygu duydum;
İnsaf et de kara çalma.

Gönüldür bu, sual olmaz.
Gönül kıran gönül bulmaz,
Gönüllerde güller solmaz;
Gönlümde kal her dem, solma.

Kul var, derde derman olur;
Dosttan dosta kervan olur.
Kimi zulme harman olur;
Sen yapan ol, yakan olma.

Kalbe düşen acı dinmez,
İçin için yanar sönmez,
Atılan ok geri dönmez;
Bilmediğin suya dalma.