Allı Şiir Şiiri - Ertürk Demirci

Alları ikiye böldüm
Yüreğim alla gitti.
Al kaldı yanağında
Güller kıskandı
Allarını.

Bir bebek açtı gözlerini
Arka sokaklarında bu şehrin
Umutları yeşerdi babanın,
''Umut''oldu adı.
Anasını al bastı
Geleceği karardı uykusunda
Bulutlar çağırdı onu
Sağ elinden tuttu melekler.

Allı turnalar saldım,
Nameler koydum kanatlarına,
Türküler çığırdım
Kendi kendime çayır çimen
Gezerek.
Kanadı gözlerimin pınarları,
Ala döndü gökyüzü, dağların ardında.
Kızıllığında kayboldu hayallerim,
Al yazmalı gelinlerin özlemlerinde
uyandım geceleri.
Hiçbir şey ALA olmadı
Hiç bir şeyi ALA yaşamadım.