Allı Güllü Bir Elbise Şiiri - Nuran Karaca

Oysa çok zor olamazdı kavuşamasakta?
Sefasını sürerek cefasına katlanması
Ruhun onun varlığıyla ve huzuruyla
O allı güllü elbiseyi bir tutkuyla giymesi..

Yoksa daha en başında,
Yakamıza taktığımız,
Hüzün güllerinin dikenleri mi
Elimize batıp kanattı,korkuttu?

Onun güçlü büyüsüyle ne zorlar kolaylaşırdı.
Bir hekimlik işimiz vardı dilimizdeydi.
İçimizde öyle bir yaşardık ki
Saklayıp sakınarak o emsalsiz duygularımızı..

Kapısını tıklayıp ordamısın diye sorduk mu?
Ellerini tutmaya cesaret edebildik mi?
Geç kalınmışlıklara üzülüp ahlanmadık mı?
Yinede bir uğur böceği dalımıza konduğunda
Umutlara kapılmadık mı?
Ve dört yapraklı bir yonca tesellimiz olmadı mı? .

Korku ve endişeyi içimize eken güvensizlikmiydi?
Tutulursa sıcacık eller güzellikler bitermiydi?
Kalplerde söndürülen ateşler nedendi?
Seve seve yanmamıza mani olmak kolaymıydı? .

Her neyse biz nedensiz aşktan çekinir olandık,
Vazgeçmeyi deneyip hiçte, bıkmayandık
Onu özgürlüğüyle gönüllerde yaşatamayandık..
3.8 2012.sat 10 20