Allerji Şiiri - Mevlüt Bicik

Her taraf’da rengârenk çiçekler açar
Ötüşen kuş nesli,etrâfa neşeler saçar
Bahar geldiğinde ise benim neşem kaçar
Gurbette sağlığım bozuldu oldum allerji.

Ormanlarda,yeşilliklerde isterim gezmek
Hayâlimde ki ömrümün, resmini çizmek
Kaderim olmuş, baharda kendimi üzmek
Çünki ben çiçek tozuna oldum allerji..

Dışarı çıksam tıkanır burnum,alamam nefes
Hâl böyle olunca,kalmadı dünya’mda heves
Kapı, pencere kapalı ev ise oldu bir kümes
Çekilmez oldu bu hayât oldum allerji..

Senelerdir bu hastalığı ben hep çekerim
Burun,kulak kapalı, bunlardır kederim
Tabibler bî-çâre,Rabbîme duâ ederim
Sabırdan başka yok çâre oldum allerji..

Atasözüdür ! güvenilmez karısına,havasına
Çoğu züğürttür bunların, bakmayın havasına
Ekseriyeti et koyamaz oldu mutfakta tavasına
Çekilmiyor! Böyle hayata da oldum allerji..

Buraların gurbeti batıyor,güneşide yakıyor
Íşsizlik ve parasızlık büyüyor,insanı sıkıyor
Sağlık ve huzur da olmayınca insan bıkıyor
Burnumdan nefes alamayınca oldum allerji..

Burun,bogaz,göz,kulak habire kaşınıyor
Hayat törpüleniyor, âhiret yolu da aşınıyor
Beden olsada burada,ruh başka yere taşınıyor
Tuzu kaçmış dünya’ya da oldum allerji..

Mevlüt Bicik
06.05.2006 saat 13.45
Esslingen