Allahuekber'de Şiiri - Nevzat Taşkın

Yıl bin dokuz yüz on dört kış, ocak başları
Dünyada başlamış devlerin savaşları
Çarın saldırdığı, Osmanlı toprakları,
Sarılmış Sarıkamış, işgal amaçları,

Ey şanlı asker üç kıt’a da at koşturdun,
Gül Muhammed’din yoluna başını koydun,
Hilal uğruna çarpışıp savundun yurdun,
Yılmadın yorulmadın cenkten cenge koştun

Allahuekber’in tepesinden yol aşar,
Görenin aklı durur,dağı aşana bakar,
Oltu-Pasinler den gelmiş şanlı ordular,
Uyumuş karda, kol kola donmuş, solmuşlar,

Yiğidim yorgun yine koşar, elinde sancak,
Bir hilal uğruna yok dinlenip duracak,
Var mı sana karşı arz-ı alemde haykıracak,
Yansın, yıkılsın şu dağlar kalsın çıplak,

Yiğidim yoluna kar mı yağdı, gelmedin,
Hilal sevdasına soğuk yedin gülmedin,
Düşmanın önünde böyle güne düşmedin
Kara sevda çektin cephelerden dönmedin

Allahuekber dağının başı dumanlı,
Sende yürüyen asker, cesur delikanlı.
Gözün kör ola senin zalim felek zanlı,
Kırdın şu Türk’ün kahraman evlatlarını.

Allahuekber başında kar boran boran,
Keskin soğuğu,kanları dondurup duran.
Ey koç yiğidim bu mudur seni durduran,
Evin yıkılsın senin Türk’e zulmü yapan.

Allahuekber de suskun düşmanın topu,
Türk’ün başına Allah’ım kıyamet koptu,
Kar,boran soğuk yayla askerimi yuttu,
Gözün kör ola felek yaptığın bu muydu?

Doksan bin şehit dağda hali acınacak
Yüzüne bak gülüyor,yok böyle donacak,
Hangi yürek senin makberini kazacak
Ağlar şu analar nasıl da dayanacak.

Allahuekber dağının,eteği çardak,
Düşmüş düşman peşine acı takibe bak,
Karlar altında erzaksız, kalmışlar çıplak,
Tarihe geçmiş acı gün, okunur ancak,

Sarıkamış toprağın örtmüş beyazı, ak,
Çekmiş askeri de kurmuş acı bir tuzak,
Varamamış düşmanına kalmış çok uzak,
Kahraman Türk evladı şehit yazılacak,

Nevzat bu dağlar dumanlı,ne yüce dağlar,
Türk’ün sinesinden, kanlar akarda ağlar,
Karı,boranı taşkın dağlara ağıtlar,
Milletim şehitlerine karalar bağlar.
20/10/2013-Nevzat TAŞKIN/YALOVA