Allahu Ekber Dağlarının Ardından

Dün
Albızın kızı
Yelesinden tuttu
Üşütük korkuların
Sormadan
Yitik mevsimlerimin
Tohuma duacı
Şehla kalmış bakışlarını

Sen
Nasılda inandın
Gerçeğin çarmıha gerilişine
Oysa
Yalanın batsın bile demedin
Gözlerimdeki
Muzır çocuğa

Ben
İşte böyle çaresizim
Uzak diyarların
Mecburi ikametgahında
Duygularım hala
Mevcutlu olarak
Şehri İstanbul da

Gün
Bitiyor
Allahü ekber dağlarının ardında
Zaman soluyor
Ben ağlıyorum
Sen yaşıyorsun
Bunada şükür