Allahtan Ümit Kesilmez Şiiri - Recep Uslu

Allahtan ümit kesilmez, sırrına erilmez
Kuluna ne verdiğini hiç kimse bilemez

Asırlardır Nebiler çilelerle boğuşmuş
Doğruyu bulan imanlı insanlar oluşmuş

Şuayip’in gözleri ağlamaktan kör olmuş
İman edenlerde hemen etrafına dolmuş

Musa’nın asası sihirleri alıp yutmuş
Firevun şaşmış, inananları kesmiş vurmuş

Kalmış sular altında imanı öğrenememiş
Pişman olmuş Allah Allah diye ünlemiş

Lut’u sarmış cahiller edepsiz dileklerle
Toprak almış altına günahsız bebeklerle

Nuh yapmış gemisini herkes deli diye bakmış
Öyle yağmur yağmışki şimşek başlarına çakmış

İbrahimi atmışlar kor ateşin içine
Kor gül bahçesi olmuş Allah’ın hikmetiyle

Muhammet peygamberim kul sevgisiyle dolu
Etrafına toplandık da bulduk doğru yolu

Allahtan ümit kesilmez sırrına akıl ermez
Başa ne geleceğini hiç kimse bilemez

Çok üzülmüştü Uslu evladının derdine
Sen Affet Allahım bir gün gelirim kendime

Senin yazgın böyleymiş sözüm sualim olmaz
Kelamın sonu geldi mürekkep almaz