Issızlığıma aldırma.
Senin kadar kalabalığım en az.
Yoğun işler,
Hayat monoton,
Koşturmaca falan.
Kilo almıyorum,
Ama çok yiyorum,
Yürüyüş de yapmalıyım ama,
Pek yapmıyorum.
Kendime vakit ayırmıyorum.
Kendim zaman oluyorum çünkü.
Ben akıyorum takvimlerde.
Ellerde dolaşıyorum,
Kopartılıp atılıyorum.
"Lütfen yere atmayınız"
Diye bağırasım geliyor.
Belki bir ayet vardır yüreğimde.
Yerlere atmayınız,
Ben insanım,
Adım geçer bir surede.
Atmayınız yürekleri yere.
Hayat işte,
Böyle böyle geçecek.
Sen kimsesizlere kimse ol.
Her şey yok olsa sen var ol.
Sar manadan kanatlarını üstüme sar,
Hiç mesele yok inan,
Allah'tan ki Allah var.
Kayıt Tarihi : 26.5.2016 21:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serhan Keserlioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/26/allahtan-ki-allah-var.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!