Seni seviyorum aşığım sana
Allahın lütfusun sevdiğim bana
Dert ile ağlarken ben yana yana
Gönlümü vuslata erdirdin ya sen
Sen gönlümde açan tek gonca gülsün
Ömrümde aldığım büyük ödülsün
Ömrüme katılan bin bir ömürsün
Benimde yüzümü güldürdün ya sen
Ömrümde ilk defa bir güzel sevdim
Gönlünde gülleri gönlümce derdim
Aşkın sofrasına sevgimi serdim
İnce bellerini sardırdın ya sen
Artık umut dolu olmuşum bende
Dertleri unuttum senin sayende
Senin adın yazar kader hanemde
Kaderim yeniden yazdırdın ya sen
Kayıt Tarihi : 6.5.2004 17:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hıfzı Özbekmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/05/06/allahin-lutfusun.jpg)
Sende aslına döneceksin
Bu gün kuruyan bir yapraksan
Bilki gönlümdeki gibi ebedi alemde ebedi yeşereceksin
Her açan yaprağınla estikçe eseceksin
Sen ilk eserek geldiğin yere eserek gideceksin
Silinmiyecek hatıralarla
TÜM YORUMLAR (7)