Allahın Küçük Kızı Şiiri - Fesih Sakçak

ALLAHIN KÜÇÜK KIZI

Ey zaman senki, Hermes’in

Ölümsüzlük sırını Tacını giymiş

Zühal yıldızıyla sabahlanıyordun her gece

Ruhun şafak vaktinde tanrısal bedende ışık oldu

Orada eriyip tükenen sayısız ruhların kasırgasıyla

Karanlığın içinde aya yükselir olmuştum o gün

Eline aldığın gümüş orakla doğumları ve ölümleri

Düzenler olmuştun

Allahın küçük kızı gibi ayın düşünce dahasın da ey zaman

Her gece sen yeniden doğarken Füme renkte,

Ay ise bürünürdü karanlığına

Ruhun ise ışıksızdı bedeninde

Yıldızlar senin için yırtılmıştı sanki o gece

Ve bir sabah kutsanmış kelimelerle akıp

Geliyordun caminin halısı üzerine ve

Allahın küçük kızına âşık olmak gibiydi

Bütün zamanlar.