Allahın Bir Adıda Vedudtur Yani Sevmektir

Ne geceler geceliğini yapıyor,
Ne de gündüzler.
Ne seven gerekeni yapıyor,
Ne de sevilen.
Ne seviyorum demekle oluyor
Ne de sevilen sevildiğini bilip yetinmekle.
Ne köşklerle, saraylarla mutlu olunuyor,
Ne de aç karınlarla iki gönül bir olunca, samanlık seyran oluyor.
Ne cennetsiz oluyor,
Ne de cehennemsiz.
Cenneti hak eden de olacak cehennemi de.
Yok yok hiç bir şey bu kadar kolay değil, kolay da olmamalı.
Her şeyin bir bedeli olmalı ki,
İnsanlar işin kolayına kaçmamalı.
Ne cennet ucuz,
Ne de cehennem lüzumsuzdur,
Ne tamamen bu dünya için çalışmak,
Ne de tamamen ahreti unutmak olmaz,
İkisini de at başı götürmek lazım.
Ne sevgilisiz oluyor,
Ne de sevgili ile.
Şaşırıp kalıyor, acizleşiyor bazen insan,
Ne sabır tespihlerini çekmekle sevda yarası şifa buluyor,
Ne de neşeyle gülüp oynamakla.
Sevda mektebinde karşılıklı tahsil görmek lazım.
Sevmişse yürek mertçe gönülden,
Gerekeni yapıp hakkını vermek lazım.
İçi boş "seni seviyorum" demek karın doyurmuyor,
Bunun ispatlamak gerek.
Rahmani yolda yürümek kolay değil,
Hakkını vermek gerek.
Beyaz elbise giyinmiş gibi lekesiz olmak lazım,
Aksi takdirde iki cihanda da sonuç hüsran olur.
Ne candan geçiliyor, ne de canandan.
Ne yarsız oluyor ne de yarensiz,
Sevmenin hakkını vermek için önce Allah ı sevmek gerek,
Zira Allah’ın bir adı da Vedudtur, yani sevmektir.
Ama gerektiği gibi sevmek lazım, sevmek lazım, sevmek lazım...
10-05-2007