Rabbim! Bize bir dünya verdin, parsel parsel bölüştük
Kardeş demeden, dindaş demeden ölümüne dövüştük
Her taraf ölüm kokar, her taraf kan!
Nereden geldiğini unuttu insan.
Keşke bir dünya gibi, bizde bir olsaydık.
Irk, dil, demeden önce kul olsaydık.
Bize verdiğin yolun nuru ile boyanıp
İnsanlığın erdemini bulsaydık.
Her insan bir dünya! Bir dür dünyada can!
Kime güveneceğini şaşırdı insan….
04.04.2013
Leyla GülsürenKayıt Tarihi : 4.4.2013 10:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Ama bizler yine de herkese karşi iyi niyet icinde olmaliyiz.
Zira,kimseye güvenmeden de yaşamak biraz zor.
Hayatta yalniz kalabilir insan.
Bu güzel siirini güzel yüregini ve kalemini 10 puanimla kutluyorum.Selam ve sevgiler.
Kaleminiz hareketli, ilhamınız bereketli olsun.
Sevgiyle..
TÜM YORUMLAR (4)