Sırtımdaki yükler ve ben inatla düşmeye devam ederken,
Uyardı; tüm kavramlar, tüm uyarıcılar, tüm inançlar, tüm tümlemeler!
Şirk yeniden yazıldı, ben yazdım, kurallar değişti, vahy etti Cebrail.
Durmadı, ben aynı hırsla düştüm her daim.
Zerdali bir umut sarardı sonbaharın koynunda.
Yağmurlar döküldü kentlinin dudağından, ve birde isyanlar!
Sustu babam. Beni öylesine düşerken görünce.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta