Sırtımdaki yükler ve ben inatla düşmeye devam ederken,
Uyardı; tüm kavramlar, tüm uyarıcılar, tüm inançlar, tüm tümlemeler!
Şirk yeniden yazıldı, ben yazdım, kurallar değişti, vahy etti Cebrail.
Durmadı, ben aynı hırsla düştüm her daim.
Zerdali bir umut sarardı sonbaharın koynunda.
Yağmurlar döküldü kentlinin dudağından, ve birde isyanlar!
Sustu babam. Beni öylesine düşerken görünce.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta